مپندار که تنها کربلائیان را بدان بلا آزموده اند، وسعت صحرای کربلا
به اندازه ی همه ی تاریخ است..
ای دل تو چه می کنی؟ می مانی یا می روی؟
داد از آن اختیار که ترا از حسین جدا کند..
(شهید سید مرتضی آوینی)
قیامت بی حسین غوغا ندارد
شفاعت بی حسین معنا ندارد
حسینی باش که در محشر نگویند
چرا پرونده ات امضاء ندارد
چهل روز گذشت...
در غروب عطش آلود، وقتی برق شقاوت خنجری آبگون بر حنجره آخرین شهید نشست، وقتی صدای شکستن استخوان در گوش سم های تازه عوض شده پیچید، و آن گاه که خیمه ها در رقص شعله ها گم شدند، جلادان همه چیز را تمام شده انگاشتند. دشمن به جشن و سرور ایستاد و نوازندگان، دست افشان و پایکوبان، در کوچه های آراسته، به انتظار کاروانی نشستند که با هفتاد ودو داغ، با هفتاد و دو پرچم، با شکسته ترین دل و تاول زده ترین پا، به ضیافت تمسخر و طعنه و خاکستر و خنده می آمد.
ولی، چهل روز گذشت. حقیقت، عریان تر و زلال تر از همیشه، از افق خون سر برآورد. کربلا به بلوغ خویش رسید و جوشش خون شهیدان، خاشاک ستم را به بازی گرفت. خونی که آن روز در غریبانه ترین غروب، در گمنام ترین زمین و در عطشناک ترین لحظه بر خاک چکه کرد، در آوندهای زمین جاری شد و رگ های خاک را به جنبش و جوشش و رویش خواند.
چهل
روز است که یزیدیان، جز رسوایی ندیده اند و جز پتک استخوان کوب، فریادی نشنیده اند.
فرا رسیدن ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را به همه دوستان و شیعیان آن حضرت تسلیت عرض می کنم.
سلام برمشک های پاره پاره ،علمهای افتاده وبركاروان غارت شده به دست حراميان.
سلام برخيمه نشين هايي كه آتش برخيمه هايشان زده وگوش هايشان رابراي چپاول گوشواره پاره كردند.
سلام بردستهاي كه به زنجيراسارت اسيرشده ،به لب هايي كه فقط شش ماه لذت لبخندراچشيده وبر كودكي كه فقط سه سال ازتولدش مي گذشت.
سلام برپاهاي عرياني كه روي زمين داغ برهوت راه مي پيمودوبرچشم هايي كه سراسيمه به دنبال گمشده خودمي گشت.
عاشوراخودش رابه دشت رسانده وظهرتاريخي خودرابردشت پرخون پاشيده،نه غوغايي است ونه هياهويي،نه اسبها سم برسنگ هامي كوبندونه تيرهاي سه شعبه حرفهارانشانه ميروند.
فقط پشته پشته كشته است كه روي هم افتاده وتلي ازبدن هاي بي جان راساخته ،گويي باران،خون براين بيابان باريده،گويي اينك زمان به آخررسيده است وسكوتي مرگبارزندگان رافراگرفته،اززيرسنگ هاخون مي جوشدواززيرسم اسبان ،لباس هاي پاره پاره به زمين مي افتد.
وزينب مي ايستد والم افتاده خون رابرشانه هاي خسته خويش مي كشد.
کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا ايا م سوگواری سيد و سالار شهيدان
حضرت اباعبدالله الحسين را به همه مسلمانان تسليت عرض ميکنم و شعار آن
حضرت را در صحرای کربلا به عنوان تبرک نقل ميکنم: الموت اولی من رکوب العار -
مرگ بهتر از زندگی ذلت آميز است .
چگونه در بند خاك بماند آنكه پرواز آموخته است
و راه كربلا مي شناسد
و چگونه از جان نگذرد آنكس كه می داند
جان بهای ديدار است
خيمه ماه محرم زده شد در دل ما
باز نام تو شده زينت هر محفل ما
جز غم عشق تو ما را نبود سودايی
عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما ...
به نام آفریدگار یکتا